Æфсæнперилæджын мраморæй асиныл сындæг хызти уæлæмæ иу-18-азыккон чызг. Æмпъызт къалостæ, адаргæ зымæгон пъалто æмæ ихсыд кæлмæрзæн йæ уæлæ.
Афтæ зынди, цыма уый барæй йæхи фæстиат кодта асиныл, цыма йæхи ууыл хъардта, цæмæй йын, æнæ исчи фенгæйæ, фылдæр ахæрын бантыса кæрдзынæй. Кæрдзын дардта йæ галиу къухы, рахиз къухæй та дзы-иу стыдта гæбаз æмæ-иу æй æрдæгæууылдæй аныхъуырдта.
Æгæр фæстиаты амал дæр ын нæ уыди, тарсти, йæ мад кæнæ йæ хо куынæуал фæлæууой æмæ куы ракæсой дуарæй.
— Гъе, залиаг калм! Хæрыс та йæ? — æрыхъуысти чызгмæ йæ мады хъæлæс.
Чызг, йæ дзыхы цы уыди, æууылдæй-æнæууылдæй, уый æвиппайды иу ныхъуырд акодта æмæ сдзырдта:
— Æппындæр нæ. Уый дæумæ афтæ кæсы!
Схæццæ ис чызг æртыккаг уæладзыгмæ.
Мад ын йæ къухтæй атыдта кæрдзын.
Дарддæр хъусут Sputnik Хуссар Ирыстоны.